عکاسي مادر و کودک مي تواند کار دلهر آوري باشد. اما با کمي برنامه ريزي، توجه به روانشناسي خانواده و توجه به اينکه آيا زواياي جالب انتخاب مي کنيد يا نه، مي توانيد پرتره هاي عالي خلق کنيد که تا سال ها به يادگار بمانند.
ن معمولاً نسبت به خودشان در حوزه عکاسي بسيار سخت گيرند (از عکس هايشان راضي نيستند). بنابراين ارزش آن را دارد تا با انجام عکاسي مادر و کودک به نحو احسن، آن ها را شاد کنيد. با کمک به مادران براي اينکه پيش از عکاسي آرامش داشته باشند و همچنين انتخاب زواياي مناسب در زمان عکاسي، اين هدف محقق مي شود. من در اينجا ده نکته از مواردي که در طي سال ها تجربه عکاسي از مادر و کودک کسب کرده ام را با شما در ميان مي گذارم.
توصيه من اين است که از پوشيدن لباس هاي بدون آستين (تاپ) خودداري شود. همچنين سعي کنيد لباس هاي ساده اي انتخاب شود که نقش و نگار رويشان نيست. اين باعث پرت شدن حواس ببينده از صورت سوژه ها (مادر و فرزند) مي شود. براي آن ها که تازه مادر شده اند، يک تي شرت يا پيراهن ساده و راحت بهتر از يک تاپ تقريباً تنگ است.
در اين مورد براي کاهش بازتاب هاي نور از پوست مادر، استفاده از مقداري پودر آرايشي توصيه مي شود. براي کاهش تيرگي زير چشم استفاده از کانسيلر و يک سايه چشم خفيف براي روشن تر به نظر رسيدن پوست کارساز خواهد بود.
قبل از ملاقات با سوژه (مادر) کمي با او گفت و گو کنيد. هم چنين بعد از ملاقات با او و پيش از شروع عکاسي کمي با کودک صحبت کنيد. همه اين ها به کاهش حس استرس سوژه براي عکاسي کمک مي کند. هر چه مادر و کودک آرامش بيشتري داشته باشند، نتيجه بهتر خواهد بود.
در راهنماهاي مربوط به نحوه ايستادن (پوز) در برابر دوربين چنين توصيه هاي براي عکاسي از مادران وجود دارد: بهتر است وزن خود را روي پاي عقبي خود بياندازند. بهتر است پيشاني شان را کمي جلوتر (سرشان را جلوتر از بدنشان) بگيرند. اين کار باعث مي شود غبغب يا سايه آن در عکس ديده نشود.
بهترين مکان براي قراردادن کودک، گذاشتن او روي لگن (استخوان جلو) است. اينکار بهتر از آن است که بچه را کمي فشار دهيد و جلوي بدن نگه داريد.
در خصوص برآمدگي شکم تازه مادرها مراقب باشيد. چرا که بسياري از آن ها در خصوص شکم باقي مانده از دوران بارداري و اينکه در عکس چگونه ديده شود حساس اند. يک راه خوب اين است که مادر فرزندش را در محل خميدگي بين بازو و ساعد نگه دارد (تا شکم را بپوشاند). اگر همچنان در اين خصوص مادران نگراني دارند، يک پيشنهاد اين است که پدر نوزاد را نگه دارد و مادر از پشت هر دوي آن ها را بغل کند.
يک پيشنهاد ديگر اين است که مادر نزديک فرزندش دراز بکشد. در اين حالت سر مادر در نزديکي فرزندش قرار مي گيرد و حس صميميت ايجاد مي شود. اينکار همچين آن دغدغه ديدن نشدن شکم را هم برطرف مي کند.
سعي کنيد بفهميد کدام بازي هاست که بچه ها از آن بيشترين لذت را در آن لحظه مي برند. از مادر بخواهيد اين بازي ها را با فرزندشان انجام دهند. کارهايي بکنيد که بچه بخندد. استفاده از جغجغه، بالا و پايين بردن بچه ها در هوا، حلقه هاي کمري (spin spot)، هواپيما بازي و … همگي برخي از روش هاي هستند که مي توانيد استفاده کنيد.
عکس هايي که شامل اين حالت ها بين مادر و بچه است، از با ارزش ترين آن هاست. پس سعي کنيد که اين حالت بين مادر و کودک اتفاق بيفتد (در واقع نکته مهم اين است که فرزند مادر را آغوش بگيرد، حالت بالعکس راحت اتفاق مي افتد!). گاهي هم مجبور مي شويد که بچه ها را وادار به بوسيدن مادر کنيد. اگر از اين کار امتناع مي کند، سعي کنيد تجربه جديدي به او بدهيد. مثلاً بپرسيد که آيا تا کنون بيني مادرش را بوسيده است.
براي نوازادن، از مادر بخواهيد که يک بوسه آرام بر صورت فرزندشان بزنند. براي اينکار احتمالاً بايد از آن ها بخواهيد که خيلي دقيق جايي که بهترين نتيجه را مي دهد براي بوسيدن مشخص کنند (حالتي که عکس حاصل از آن، بهترين نتيجه را بدهد).
در سال هاي بعد (وقتي بچه ها بزرگ شده اند)، مادران معمولاً از به يادآوردن اينکه دست فرزندانشان در دست آن ها بوده است، حس خوبي خواهند داشت. بنابراين يادتان باشد که از اين حالت عکاسي کنيد (حالتي که مادر و کودک دست در دست هم هستند) مخصوصا وقتي که عکسبرداري در خارج از خانه و يا آتليه کودک در حال انجام است خيلي راحت مي توانيد اين کار را انجام دهيد.
اگر هم مادري که از او عکاسي مي کنيد کمي خجالتي است، مي توانيد از او بخواهيد در حالي که دست فرزندش را در دست دارد، از دور به سمت شما (دوربين) بيايد. در اين مسير از آن ها عکاسي کنيد. اين کار به آن ها کمک مي کند، آرامش پيدا کنند و حس خجالتشان از بين برود.
به دنبال يک لحظه خاص پر از آرامش بين مادر و فرزند باشيد. اين لحظه ها از نظر احساسي بسيار ناب هستند و عکس هاي فوق العاده اي از آن ها مي توانيد ثبت کنيد. ثبت رابطه احساسي قوي در هنگام عکاسي مادر و کودک يا آرام کردن فرزند توسط مادر از جمله اين لحظه ها هستند.
در مواردي که مادر از دوربين و عکس خجالت مي کشد، با توجه دادن مادر به برخي جزييات، اين مشکل را حل کنيد. مثلاً از او بخواهيد زماني که فرزندش را بين بازوهايش نگه داشته است، به او نگاه کند. اصلاً ضرورتي ندارند که در تمام عکس ها و پرتره هاي مادر و کودک، کسي به دوربين نگاه کند.
اغلب به دلايل متفاوت بيش تر سهم مادران در عکاسي، به گرفتن عکس هاي موبايلي در خانه و يا تعطيلات خلاصه مي شود. علاوه بر اين که اين عکس ها کيفيتي که بايد را ندارند، اغلب خودشان (مادران) هم در عکس ها غايب هستند.
پس سعي کنيد به ثبت لحظات بين مادران و فرزندان بپردازيد و يک آلبوم از آن درست کنيد. همچنين به ياد داشته باشيد که هميشه مادران کمتر از بچه هايشان در عکس ها هستند، پس تلاش کنيد تعادل را رعايت کنيد.
منبع: digital-photography-school.com
درباره این سایت