خانه از بهترين مکان ها براي عکاسي از کودکان است. چرا که آن ها در محيطي که در آن احساس امنيت مي کنند قرار دارند و شما مي توانيد از آن ها در حالي که غرق در فعاليت هاي روزانه همراه با تمام واکنش هاي طبيعي شان هستند، عکس برداريد.
با اين همه عکاسي از کودکان در خانه مي تواند چالشي و فرساينده هم باشد. مهم ترين دليل اين است که کودکان دايماً در حرکت اند و در عين حال نور ضعيف داخلي هم سرعت شاتر شما را محدود مي کند. با اين احوالات چه راهکارهايي براي عکاسي از کودکان در خانه وجود دارد؟
در درجه اول مهم اين است که با ديافراگم باز عکاسي کنيد (عدد ديافراگم/f را کاهش هيد). با اين کار نور ورودي به دوربين بيشتر خواهد بود و در نتيجه: سرعت شاتر بالاتري خواهيد داشت. استفاده از ديافراگم باز عمقِ ميدانِ وضوحِ تصوير را کاهش مي دهد (سوژه ي در فو کاملاً از محيط پيرامونش جدا مي شود). اين حالت بيشتر براي عکاسي پرتره (عکاسي از چهره) مناسب است. در ميان انواع و اقسام لنزهاي با دياف هاي باز، يک لنز 50 ميلي متر در دسترس ترين گزينه است.
همان طور که مي دانيد ISO يک ضلع از مثلث عکاسي ديجيتال (ISO، ديافراگم، سرعت شاتر) است که به شما اين امکان را مي دهد تا تغييراتي در اندازه دهانه ديافراگم و سرعت شاتر انتخابي تان بدهيد. ISO بالاتر به معناي نويز بيشتر در عکس خواهد بود. معمولاً نياز خواهيد داشت که بنا بر تجربه شخصي بفهميد چه سطحي از نويز در تصوير به کيفيت مورد نظر شما آسيبي نمي زند. اين موضوع به سنسور دوربين بستگي دارد اما در عين حال به سايز عکسي که قرار است چاپ شود هم ارتباط پيدا مي کند.
تعداد زيادي از نرم افزارها هستند که در کاهش نويز به شما کمک مي کنند. همچنين تبديل عکس به سياه و سفيد تا حد زيادي نويز رنگ ها را از بين مي برد.
اگر روي دست عکاسي مي کنيد (بدون سه پايه)، هر چه که لنز را تله کنيد (زوم کنيد)، لرزش دوربين بيشتر خواهد شد. براي اجتناب از تار (blur) شدن، نياز خواهيد داشت تا سرعت شاتر را کم کنيد. اگر در حال عکاسي با فاصله کانوني 70 ميلي متر هستيد، حداقل به سرعت شاتر 1/80 ثانيه و اگر فاصله کانوني تان روي 200 ميلي متر است، بايد 1/200 ثانيه را براي سرعت شاتر در نظر بگيريد تا عکستان شارپ باشد.
اين نکته ساده ايست که معمولاً فراموش مي شود. اگر لنزتان قابليت کاهش لرزش دارد، حتماً مطمئن شويد که آن را فعال کرده ايد: اين قابليت در لنزهاي ني با علامت VR و در لنزهاي کانن با علامت IS نشان داده مي شود.
اطمينان حاصل کنيد که لنزتان تميز است و گرد و غبار ندارد. غبار و کثيفي روي لنز، مي تواند به وضوح روي نور ورودي به داخل دوربين تاثير بگذارد. استفاده از يک فرابنفش (UV) نيز منجر به کاهش نور ورودي به لنز مي شود (به جز در مواردي که UV تان از بهترين برند ها باشد). بنابراين به اين در عکاسي داخل خانه نياز نخواهيد داشت.
همه چيز به دوربين و کيفيت آن بر نمي گردد، بلکه شما و جايگيري تان براي استفاده از بهترين نور نيز مهم است. داشتن شرايط نوري بهتر به سادگي مي تواند با تغيير زاويه و يا مثلاً تغيير ميزان باز و بسته بودن پرده هاي خانه فراهم شود. پنجره ها بهترين منابع نوري هستند. هم چنين در شرايط تاريک با يک منبع نور مي توانيد خلاقانه عکاسي کنيد.
عکاسي از کودک در خانه (فضاي داخلي) وماً به اين معنا نيست که فقط بايد به منابع نور موجود بسنده کنيد، مي توانيد تمرکزتان را روي نور طبيعي بگذاريد اما در عين حال از رفلکتورها استفاده کنيد. تهيه رفلکتورها معمولاً هزينه بردار نيست، اما حتي اگر نمي خواهيد آن ها را بخريد، مي توانيد خودتان رفلکتور بسازيد. مثلاً استفاده از مقواي سفيد يا قوم. رفلکتور را جوري نگه داريد که نور را از منبع نور دريافت کند و به جاي مناسب (مثلاً صورت سوژه) باز بتابد.
همه ما معمولاً از عکس هايي که با نور فلاش برداشته شده اند، بيزاريم. اما استفاده مناسب از فلاش گاهي راهگشاست. نوري که فلاش توليد مي کند، معمولاً آن چنان شديد است که حالت طبيعي موجود در فضاي عکاسي را تغيير مي دهد. اما اگر فلاش تنها منبع نوري تان است، يک ديفيوزر اضافه کنيد تا نور را از حالت آزار دهنده اوليه اش خارج کنيد. تعداد زيادي از انواع ديفيوزر ها در بازار هستند. اما در اين مورد هم مي توانيد خودتان يک نمونه بسازيد. راهنماهاي آنلاين بسياري براي ساخت ديفيوزر وجود دارد.
فلاش اکسترنال (فلاشي که متعلق به خود دوربين نيستند) نور کنترل شده بيشتري در اختيارتان مي گذارد تا با خلاقيت بيشتري عمل کنيد. مسلط شدن به نحوه استفاده از اين گونه فلاش ها خود يک امر زمان بر است. اما دو راهکار ساده وجود دارد که مي توانيد با همين hot-shoe دوربين تان (گيره في بالاي دوربين که محل نصب فلاش اکستنرنال است) بهتر عکاسي کنيد. اولين نکته اين که از کنترل دستي (manual) براي کاهش قدرت نور استفاده کنيد؛ نکته دوم اينکه غير مستقيم نور بتابانيد: به سقف سفيد رنگ يا هر وسيله اي با رنگ روشن که نور را پخش (ديفيوز) مي کند، نور بتابانيد.
اگر کودکي که از آن عکاسي مي کنيد خيلي کوچک نيست و در عکاسي به اندازه کافي صبور است ، مي توانيد از سه پايه و سرعت شاتر کم استفاده کنيد تا پرتره هاي خوبي ثبت کنيد. اما استفاده از سرعت شاتر پايين براي ايجاد موشن بلور (motion blur)-زماني که سرعت شاتر پايين است و سوژه در حال حرکت- هم مي تواند به نتايج جالبي منجر شود (به ويژه زماني که دوربين روي سه پايه باشد و مشکل لرزش هم نداشته باشيد). پس چرا امتحانش نکنيد؟
درباره این سایت