تنظيمات دوربين در عکاسي کودک

ما پيام هاي زيادي درباره تنظيمات دوربين در عکاسي کودک انتخاب مي کنيم، دريافت کرده ايم. به همين دليل ترجيح داديم يک مطلب در اين باره بنويسيم.

ما هميشه در حالت تنظيمات دستي (manual) عکاسي مي کنيم. ترجيج ما بر اين است که تک تک تنظيمات را خود عکاس براي دوربين تنظيم کند تا اينکه به طور خودکار انتخاب شود. در ادامه تنظيمات دوربين در عکاسي از کودک را به طور جداگانه بررسي کرده ام:

ديافراگم:

هميشه به دريچه ديافراگم توجه کنيد چرا که يکي از تعيين کننده ترين تنظيماني است که در نتيجه کار تاثير مي گذارد. از آن جا که م در آتليه عکاسي مي کنيم و نور پيوسته (منظور استفاده از تجهيزات نوردهي در استوديوست که برعکس نور طبيعي يکسره و تغيير ناپذير حاضر هستند) را براي کار استفاده مي کنم، بهتر است اين موارد را در تنظيمات دوربين در عکاسي کودک در خصوص ديافراگم مد نظر قرار دهيم:

1- عکاسي از کودک به تنهايي (سوژه منفرد)

هنگامي که کودک را به تنهايي عکاسي مي کنيم، الويت استفاده از ديافراگم هاي کاملاً باز باشد. اين به ما کمک مي کند تا تمام سوژه را در فو قرار دهيم و به تمامي او را از محيط پيرامونش جدا سازيم. به اين منظور از ديافراگمي با اندازه f2 يا f2.5 مناسب است. البته زماني که با چنين ديافراگم هاي کوچکي کار مي کنيد و فو بسيار محدودي داريد، بايد در فو بسيار مهارت داشته باشيد.

2-  عکاسي از کودک و ديگران (خواهر و برادر يا والدين).

وقتي از کودک و يک نفر ديگر عکاسي مي کنيد، اگر هر دو در يک صفحه فو قرار دارند (يعني هر دو در يک فاصله از دوربين قرار گرفته اند، مثلاً هر دو کنار هم روي قاليچه دراز کشيده اند)، بايد براي آن که صورت هر دو در فو باشد، کمي ديافراگم را ببنديد (عمق ميدان وضوح تصوير را بيشتر کنيد). براي اين حالت ها من معولاً f4 را توصيه مي کنم.

3- عکاسي خانوادگي

اگر قرار است همه ديگر اعضاي خانواده در کنار کودک در عکس قرار بگيرند و يک عکس خانوادگي داشته باشيد، عدد يافراگم را بايد بازهم بيشتر افزايش دهيد (ديافراگم را بيشتر ببنديد) تا مطمئن شويد که همه سوژه ها در فو خواهند بود. بسته يه اينکه چه تعداد افراد در عکس هستند و يا اينکه همه در يک صفحه فو هستند يا نه، محدوده بين f5.6 تا f8 مناسب اين نوع عکس ها خواهد بود.

ايزو، سرعت شاتر و وايت بالانس

در تنظيمات دوربين در عکاسي کودک توجه شود که، مادامي که ديافراگم را تغيير ندهيم، نبايد ساير تنطيمات را تغيير دهيم. در صورت تغيير عدد ديافراگم، ممکن است نياز به تغيير ISO، سرعت شاتر يا وايت بالانس داشته باشيم. در اين موارد معمولاً ISO را تنظيم مي کنيم و به سرعت شاتر دست نمي زنيم.

معمولاً از نور پيوسته (continuous lights) و (PLM (Parabolic light modifier براي عکاسي از کودکان استفاده مي شود. عدد ايزو را هم معمولاً در محدوده 400 در نظر مي گيريم و هرجا که عدد ديافراگم را تغيير دهيم ايزو را مجدد کنترل مي کنيم.

• PLM: گروهي از انواع اتصال نور به سافت باکس که قابليت تغيير مکان منبع نور درون سافت باکس را فراهم مي کند.

بهتر است يک بار بيشتر به سراغ تنظيم سرعت شاتر نرويم. اين عدد را 250/1 ثانيه در نظر مي گيريم. اين مقدار براي آنکه هيچ گونه مات شدگي (blur) در عکس نداشته باشم کافي است.

تنظيم وايت بالانس را به صورت دستي با استفاده از gray card انجام مي دهيم. لازم به ذکر است که gray card روشي براي تنظيم دستي وايت بلانس دوربين که در آن به طور خلاصه بايد از يک کارت خاکستري در محل عکاسي، يک عکس بگيريد و سپس از دوربين بخواهيد که همين عکس را مبناي تنطيم وايت بالانس دوربين قرار دهد.

به ياد داشته باشيد که اين تنطيمات حتمي و قطعي نيست. شما بسته به محيط آتليه و نوري که در اختيار داريد و هدف و خواسته تان از عکسي که ثبت مي کنيد، بايد تنظيمات شخصي خود را بيابيد.

منبع:http://amytong.com.au