عکاسي از غذا و خوراکي بي شک از شاخه هاي چالش برانگيز عکاسي محسوب مي شود. همچون نقاشي از يک بوم خالي آغاز مي کنيد و به تدريج شروع به پرکردن آن مي کنيد. لايه روي لايه، شما عکسي را که قرار است ثبت کنيد مي سازيد، تا زماني که به يک تعادل ميان هنر و واقعيت مي رسيد.
هر الماني در اين نوع عکاسي يک انتخاب است. هر المان اين عکس ها توسط عکاس با دقت فراواني جانمايي شده است.
البته خوب مي دانم، شروع اين حرفه نااميد کننده است. چرا که بايد در عين حال که عکاسي مي کنيد همزمان همچون يک سرآشپز نيز باشيد. زماني که به اندازه کافي در کار با دوربين مهارت پيدا کرديد، قدم بعدي چه خواهد بود؟ من در اين مرحله مدت زماني طولاني گرفتار بودم. زماني که به انداره کافي از عکاسي مي دانيد اما براي استفاده از اين مهارت ها در حوزه عکاسي غذا دريچه اي نمي يابيد. در ادامه در همين خصوص صحبت خواهيم کرد.
همچون ديگر عکس ها در اين شاخه از عکاسي نيز بايد در هر عکس يک داستان روايت کنيد. در اين ميان، بعضي از عکس ها داستان پيچيده تري از ديگري دارند و ممکن است قدري پيچيده و دور از دسترس به نظر برسند، اما اينگونه نيست. در ادامه مطلب، پنج نکته کاربردي که به شما کمک مي کند مهارت هايتان را براي تبديل شدن به يک حرفه اي در اين حوزه افزايش دهيد، مرور مي کنيم.
در اين شاخه از عکاسي تعداد کمي تنوع زاويه مي بينيد (بيشتر عکس ها از نظر انتخاب زاويه عکاسي شبيه هم هستند)، اما به هر حال شما هم بايد آگاهانه يک زاويه انتخاب کنيد. چرا که اين زاويه انتخابي به داستاني که روايت مي کنيد جهت دهي مي کند.
پيش از شروع، به موضوع عکاسي (غذا يا خوراکي خاصي که قرار است از آن عکاسي کنيد) فکر کنيد، شکلش، ارتفاعش و اينکه چه نکته منحصر به فردي در اين نوع خاص غذا وجود دارد. بعضي ظرف هاي غذا از زاويه کناري فوق العاده اند و بعضي ديگر زماني که از بالا از آن ها عکاسي کنيد، بهتر به نظر مي رسند. براي مثال از کاپ کيک (cupcake) معمولاً از پايين عکاسي مي کنند. با اين حال شکل مارپيچي روي آن زماني خود را به بهترين وجه به نمايش مي گذارد که از روبرو عکاسي شوند. اما زماني که از بالا عکاسي مي شوند، مخاطب تقريباً هيچ يک از ويژگي هاي خاص آن را نمي بيند. بنابراين زاويه بسيار مهم است.
از طرف ديگر، بسيار مشکل است که تمام اجزاي تشکيل دهنده و شکل زيباي اين سالمون ها را با عکاسي از روبرو ديد، بنابراين انتخاب زاويه بالا و عکاسي از بالا گزينه مناسب تري براي عکاسي از غذا مي باشد.
زماني که از غدا يا خوراکي از روبرو عکاسي مي کنيد، سعي کنيد به پيش زمينه و پس زمينه موجود در عکس دقت کنيد. از اين فضاهاي خالي براي گفتن داستان هاي بيشتري استفاده کنيد. ظرف اصلي غذايي که قرار است عکاسي شود را با تکه هاي مواد غذايي که به آن نوع غذا مربوط مي شوند، محصور کنيد. مواد تشکيل دهنده، سس ها، روغن ها و ساير لوازم آشپزي که به مخاطب نشان مي دهد ظرف اين غذا چگونه آماده شده است.
قوطي ها، ظرف ها، تکه هاي گياهان و کليه بافت ها و خطوط اين عکس مي توانند در مورد اينکه اين غذا چگونه آماده شده است و يا اينکه چرا اينگونه سرو مي شود، سخن بگويند. قرار دادن تعدادي از اين لوازم و اشيا و … در پيش زمينه و برخي در پس زمينه بي شک کيفيت عکس و روايت (داستان) موجود در آن را ارتقا مي دهد.
نور همه کاره است و با به دست آوردن چندين مهارت مي توانيد با کنترل آگاهانه نوردهي و نور، عکاسي تان را به يک سطح پيشرفته تر ارتقا دهيد. استفاده ناشيانه و ضعيف از نور، خيلي زود به کيفيت کار شما لطمه مي زند و مخاطب را دلسرد مي کند. بنابراين کسب اطمينان از اين که نور به شکلي صحيح استفاده شده است، مهم خواهد بود.
قرار دادن يک ديفيوز (پخش کننده نور، diffusor) بين پنچره و ميزي که قرار است از غذاهاي آن عکاسي شود مرحله اول بهبود نوردهي است. هنگامي که منبع نور، نور طبيعي (خورشيد) است، استفاده از يک ديفيوز در مقابل آن قطعاً کيفيت نور موجود در عکس را ارتقا مي دهد. اين کار به يکنواخت کردن توزيع نور، لبه ها و سايه هاي ناشي از نور مستفيم خورشيد کمک خواهد کرد.
قدم بعدي، استفاده از صفحه سياه و سفيد است. شما مي توانيد به هر طريقي که مي توانيد آن را تهيه کنيد يا بسازيد. از صفحه هاي سفيد براي تقويت نور و بازتاباندن آن به نقاط تاريک و کم نور استفاده کنيد. در مقابل صفحه هاي سياه براي ايجاد سايه ها و تقويت تضاد نوري (contrast) بين نقاط تاريک و روشن استفاده کنيد.
در اين ميان، در خصوص استفاده از نور طبيعي، يک نکته خيلي مهم وجود دارد. من به اين نکته مي گويم “مسدود سازي (blocking or gobos)”. زماني که نور طبيعي به شکلي مزاحم و مخرب روي بخشي از المان هاي موجود در عکس مي افتد و باعث مي شود که حتي از سوژه اصلي شما روشن تر به نظر برسند. از آن جايي که چشم مخاطب قسمت روشن تر را زودتر از بقيه قسمت ها خواهد ديد، اگر اين قسمت روشن تر، سوژه اصلي شما نباشد، نتيجه شکست عکس شما در انتقال پيام و داستان اصلي عکس به مخاطب خواهد بود.
شما مي توانيد از صفحه هاي سياه براي مسدود کردن رسيدن نور به قسمت هايي که روشن بودنشان حواس مخاطب را از سوژه اصلي پرت مي کند استفاده کنيد. استفاده از اين روش به شما در ايجاد عکس هاي تاريک به سبک (low-key styled photos) کمک شاياني مي کند (اين سبک در عکاسي شناخته شده است و مي توانيد براي اطلاعات بيشتر عيناً همين عبارت را گوگل کنيد).
با اين همه مواد و اجزاي غذا و المان هاي مختلف پخش شده در يک فريم عکس، نهايتاً چگونه قرار است که توجه مخاطب را دقيقاً متوجه سوژه کنيم؟ پاسخ در توجه به برخي اصول زيبايي شناسي عکاسي و ترکيب بندي نهفته است. شما مي توانيد از چيدمان اجزا، مواد و المان هاي مختلف موجود در عکس در جهت ايجاد خطوط و لايه هاي تاثيرگذاري استفاده کنيد. اين يک تکنيک ترکيب بندي ست که توسط عکاسان براي جهت دهي به نگاه مخاطب استفاده مي شود.
المان هاي مختلفي مي توانند به عنوان خطوط (يا خطوط راهنما براي جهت دهي به نگاه مخاطب) استفاده شوند، مثلاً قاشق. در اين عکس قاشق نگاه مخاطب را از بيرون عکس به دورن کاسه هدايت مي کند.
از آن جا که عکاسي از بالا هميشه بيشترين تاثيرگذاري گرافيکي را دارد، در اين حالت نيز هميشه فرصت هاي بسيار خوبي براي ايجاد خطوط هدايت کننده وجود دارد. اين خطوط مي توانند يا کاملاً واضح و مستقيم به نگاه جهت دهي کنند، همچون عکس سمت چپ که چاقو مستقيماً سوژه را نشان مي دهد، يا مي توانند کمي انتزاعي و غير مستقيم عمل کنند. مانند عکس سمت راست که چاقو و دانه هاي انار در دو طرف سوژه اصلي به نوعي محدوده نگاه مخاطب را قاب بندي مي کنند.
ترکيب بندي عکس ها با استفاده از لايه ها هميشه موفقيت آميز است. اين تکه بري (Brie) که از جلو عکاسي شده است، در ميان چندين نوع المان و دوتا از آن ها که از بقيه بزرگترند و در جلو و عقب عکس قرار گرفته اند، نشسته است. اين يک ترکيب بندي با استفاده از لايه بندي است که چشم مخاطب را به سوي هدف اصلي (سوژه در فو) راهنمايي مي کند.
اين يکي علاقه شخصي من است. من خيلي علاقه دارم که تعداد زيادي المان، پس زمينه هاي مختلف و لوازم آشپزخانه به عکس اضافه کنم. اما در اين ميان يک نکته کوچک تبديل به يکي از بزرگترين درس هاي عکاسي براي من شد. اين که از المان هاي مختلف رنگارنگ استفاده کنيد عاليست، اما اگر به نکته آگاه نباشيد که المان هاي رنگارنگ مي توانند حواس مخاطب را پرت کنند، نتيجه يک عکس شلوغ بي هدف خواهد بود.
هنگام چيدمان المان هاي غذا در قاب عکاسي تان، سعي کنيد تا حد ممکن از طيف رنگ هاي خنثي استفاده کنيد. به گونه اي که خود سوژه اصلي از اين طريق خودنمايي کند. انتخاب يک پس زمينه خنثي مانند آنچه در اين عکس است، باعث تقويت رنگ و روشني توت فرنگي هاي قرمز داخل غذا مي شود.
منبع:https://digital-photography-school.com
براي مطالعه بيشتر در خصوص ديگر سبکهاي عکاسي مي توانيد از لينکهاي زير استفاده کنيد:
درباره این سایت