زماني که از بچه ها عکاسي مي کنيد، گاهي با بعضي از آن ها مواجه مي شويد که شخصيت درخشانشان را سريع ابراز مي کنند، بسيار برون گرا هستند و عاشق دوربين. در مقابل گاهي با بعضي از آن ها روبرو مي شويد که از غريبه ها بيزار اند و يا خود را از آن جعبه سياهي (دوربين) به سرعت پنهان مي کنند! در اينجاست که دغدغه عکاسي از کودک خجالتي براي بسياري از عکاسان حوزه کودک مطرح مي شود.
چاره چيست؟
جدا از اينکه منتظر بمانيم تا بچه از اين دوران خجالت کشيدنشان عبور کنند و بزرگ تر شوند! چند نکته وجود دارد که در آموزش هاي آتليه کودک به آن ها اشاره مي شود.
اگر اين اول بار است که مي خواهيد از کودکي که نمي شناسيد عکاسي کنيد، در اولين مواجه، خودتان را با خوش رويي به او معرفي کنيد. بگوييد که هستيد و قرار است چکار کنيد. پيشنهاد من اين است که خيلي روي اينکه قرار است عکاسي کنيد تاکيد نکنيد. به جاي اين کار از اينکه قرار است چقدر باهم خوش بگذرد بگوييد.
در هنگام عکاسي از کودک خجالتي ، من معمولاً با لنز تله آغاز مي کنم: يک لنز 70-200 با f2/8. با اين کار مي توانم از سوژه فاصله داشته باشم. در اين فاصله که بچه دارد با فضا ارتباط برقرار مي کند، من از فاصله دورتر تعدادي عکس از او بر مي دارم.
فارغ از اينکه سوژه چند سال دارد، با آن ها با احترام برخورد کنيد و با آنها به گفتگو بپردازيد. از آن ها سوال بپرسيد. يک ارتباط فعال برقرار کنيد. بچه ها از اينکه شما لذت ببريد لذت مي برند و يک ارتباط واقعي شاد برايشان جذاب است.
بعضي از کودکان خجالتي در مواجه با غريبه ها معمولاً سکوت مي کنند و در خودشان فرو مي روند. در اين موارد اصلاً اشکال ندارد که از آن ها با همين حالتشان عکاسي کنيد. مثلاً کودکي که پشت پاهاي مادرش پنهان مي شود يا آرام کنار درخت مي ايستد؛ همين گونه که هستند از آن ها عکس برداريد. نياز نيست در همه عکس هاي کودکان، آن ها را در حال لبخند زدن ببينيم. گاهي بچه ها زماني که حس کنند فشار از روي آن ها برداشته شده است، خجالت را کنار مي گذارند و جلوي دوربين مي آيند.
اگر متوجه شديد که سوژه جوانتان خجالتي است، بگذاريد والدين چيزي را که کودکشان دوست دارد به آنجا بياورند. مثلاً يک پتوي مورد علاقه اش يا يک اسباب بازي. گاهي همين که آن شيء مورد علاقه بچه ها نزديکشان باشد، بچه ها راحت تر با موضوع برخورد مي کنند.
و در پايان…
ساده است، اگر خودتان خنده رو نباشيد و لبخند نزنيد، مشکل است که بخواهيد بچه ها يخشان آب شود و با شما همراه شوند و عکاسي از کودک خجالتي براي شما راحتتر مي شود.
من در کار عکاسي ام، مشتريان زيادي داشته ام که هميشه پيش از عکاسي به من هشدار مي دهند که بچه شان چقدر خجالتي است، از دوربين متنفر است و قطعاً به محض ديدن من و دوربين ام فرار خواهد کرد. خوشحالم که بگويم که من در تمام پروژه هاي عکاسي از کودکان هيچ وقت عکس را در حالي که بچه ها با من ارتباط برقرار نکرده اند، نگرفته ام.
علاقه من به بچه ها خالصانه است، همين است که باعث مي شود با من راحت باشند. حالا من دارم فرمول امتحان پس داده خودم را با شما درميان مي گذارم. اميدوارم اين روش ها براي شما هم جواب دهد.
شما چه راهکارهايي براي عکاسي از کودک خجالتي پيشنهاد مي دهيد؟ در قسمت ديدگاههاي همين مقاله اعلام بفرماييد.
منبع: digital-photography-school.com
درباره این سایت